Всем не поместиться

 

Испанская притча

 

Жила одна старушка. Её лачуга стояла недалеко от леса. Она собирала хворост да носила его в деревню. Тем и зарабатывала на пропитание. Жила одна, злых людей побаивалась и на ночь покрепче запирала двери да окна.

 

Однажды ночью пошёл сильный дождь. От грома лачуга дрожала и тряслась. Вдруг кто-то постучал в дверь. Испугалась старушка, вскочила:

 

— Кто там?

 

Снаружи говорят:

 

— Откройте, пожалуйста. Я в лесу заплутал, пустите переночевать.

 

— А кто ты будешь-то?

 

— Хосе.

 

Старушка не расслышала. Снова спрашивает:

 

— Кто говоришь?

 

Путник решил, что она его полное имя спрашивает. Он и прокричал ей громко да с расстановкой:

 

— Хосе-Антонио-Андрес-Хесус-Фернандес!

 

Старушка услыхала это и говорит:

 

— Нет, любезный, ступайте откуда пришли; в моей лачуге вам всем и не поместиться

 

 

 

Բոլորը չեն տեղավորվի

 

Իսպանական առակ

 

Մի տարեց կին կար։ Նրա տնակը անտառից ոչ հեռու էր։ Նա ցախ էր հավաքում և տանում գյուղ։ Այդպես նա վաստակում էր իր ապրուստը։ Նա ապրում էր մենակ, վախենում էր չար մարդկանցից և գիշերները ամուր փակում էր դռներն ու պատուհանները։

 

Մի գիշեր հորդառատ անձրև էր գալիս։ Խրճիթը ցնցվեց ու ցնցվեց որոտից։ Հանկարծ ինչ-որ մեկը թակեց դուռը։

 

Ծեր կինը վախից վեր թռավ.

 

– Ով է?

 

Դրսից ինչ-որ մեկը ասում է.

 

-Բացիր, խնդրում եմ: Ես կորել եմ անտառում, թող գիշերեմ։

 

-Ո՞վ ես դու:

 

– Խոսե:

 

Ծեր կինը լավ չի լսում և կրկին հարցնում է.

 

– Ով է խոսում?

 

Ճամփորդը մտածում է, թե նա իր լրիվ անունն է հարցնում և պատասխանում է․

 

– Խոսե-Անտոնիո-Անդրես-Հեսուս-Ֆերնանդես

 

Ծեր կինը լսեց և ասաց.

 

– Չէ, սիրելիս, գնա այնտեղ, որտեղից եկել ես, իմ տնակում դուք բոլորդ չեք կարող տեղավորվել: